هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
لباس اتاق عمل مردانه و زنانه
امروزه در بیمارستان ها و مراکز درمانی به هر لباس آستین کوتاهی که همراه با شلوار
پوشیده می شود Scrub اسکراب می گویند. اسکراب ها در اتاق عمل های بیمارستان های
سرتاسر جهان اغلب به رنگ تیره و روشن نیر سبز یا آبی روشن قابل استفاده است.
اما اسکراب های غیر از اتاق عمل نیز در رنگ های متنوع و زیادی پوشیده می شوند
که بسته به بیمارستان و محیط و بخش آن بیمارستان متفاوت هستند.
همچنین در مراکزی که مرتبط با کودکان می باشد از اسکراب های رنگارنگ و
فانتزی استفاده می شوند که بدلیل کمبود تنوع این مدل در کشورمان این مدل اسکراب ها کمتر دیده می شوند.
لباس اتاق عمل مردانه و زنانه
در کشور آمریکا معمولا تنها به هنگام عمل جراحی اسکراب پوشیده می شود
و اغلب اوقات در مواقعی که در اتاق عمل حضور ندارند یک روپوش یا کت مانند
بر روی اسکراب خود می پوشند. اما تقریبا تمام بیمارستان های آمریکا از اسکراب برای پرستاران
و پزشکان مرد و زن با تفاوت در رنگ ها بخاطر تمایز بخش های مختلف استفاده می کنند.
در بریتانیا نیز تنها نیمی از بیمارستان ها و کلینیک ها اجازه ی استفاده از اسکراب را در
تمامی بخش ها می دهند و تنها هنگام انجام عمل جراحی مجاز به پوشیدن اسکراب پزشکی هستند.
تا اواسط قرن بیستم بر خلاف پزستاران که وادار به پوشیدن روپوش های پزشکی می شدند،
جراحان از لباس های شخصی خود برای انجام عمل جراحی استفاده می کردند
با تنها یک پیشبند برای جلوگیری از قطرات خون و نیز با دستان برهنه بدون هیچ گونه
دستکش و تجهیزات استریلی. این برخلاف نظریه ی امروز جراحان بود که بر نظافت
و تمیزی و نیز استریله شدن تجهیزات و اتاق عمل بهنگام عمل جراحی تاکید می کنند.
لباس اتاق عمل مردانه و زنانه
تا اوائل قرن بیستم نشانه ی بارز یک دکتر موفق که سرش شلوغ بود لکه ها و قطرات خون
بر روی لباس و پیشبندش بود! اهمیت لباس به عنوان نشانه ای از طبقه ای از کلاس در
جامعه مهم بود و فرآیندهای پشت انتقال عفونت موضوع اختلاف در حرفه بود.
با شیوع بیماری آنفلوانزای اسپانیایی در سال 1918 و علاقه روزافزون پزشکی
به نظریه ضد انعقادی لیستر، برخی جراحان شروع به پوشیدن ماسک های پنبه ای کردند
که این نه بخاطر محافظت از بیمار که محافظت از جراح بود در برابر عفونت های بیماران.
تقریبا در همان زمان خدمه ی بیمارستان ها به استفاده از دستکش های پلاستیکی سنگین
روی آوردند برای نظافت اتاق ها و تجهیزات. کاری که جراحان با اکراه آنرا پذیرفتند.
در دهه 1940 پیشرفت های ضد انعقادی و علم عفونت زخم ها به استفاده از پرده های
ضد عفونی کننده و لباس (گان و اسکراب) موقع انجام عمل جراحی منجر شد و ابزار، لوازم
و پانسمان با قرار گرفتن در معرض هر دو بخار با فشار بالا یا اتیلن اکسید
به طور معمول توسط دستگاه استریلیزه استریل شدند.
در اصل لباس استفاده شده در اتاق عمل سفید بود برای تاکید بر پاکیزگی، هرچند ترکیبی
از چراغ های عمل روشن و محیط کاملا سفید موجب ایجاد فشار برای چشمان جراح و کارکنان می شد.
در دهه 1950 و 1960 اکثر بیمارستان ها استفاده از لباس سفید در اتاق عمل را ممنوع کردند
و استفاده از طیف رنگ های سبز را بدلیل کنتراست و تضاد با رنگ روشن که سبب کاهش خستگی چشم ها میشد را برگزیدند.
تا سال های 1970 که لباس جراحی به مدرن ترین حالت خود رسید که لباس آستین کوتاه
با یقه هفت شکل و شلوار جین بود و یا در بعضی مکان ها لباس آستین کوتاه
با قد بلند (گان) که در اکثر بیمارستان ها جا افتاده بود به رنگ سبز. این لباس
امروزه به نام اسکراب Scrub معروف است بدلیل اینکه در
محیط نظافت شده و تمیز پوشیده می شود بدین نام معروف شده است.
روپوش پزشکی ارژنگ
